[Το Έντεκα της Δευτέρας είναι σε διακοπές. Εγώ, δυστυχώς, όχι. Ευκαιρία για μεσοβδόμαδα ποστ όλο το καλοκαίρι.]
Η παραπάνω διαφήμιση-καταχώριση-γιγαντοαφίσα της κοσμοτέ ήταν η αφορμή. Κυκλοφόρησε φέτος, και στα γυαλιά της κοπέλας καθρεφτίζεται το μέρος που παραθερίζουμε εδώ και περίπου 10 χρόνια.
Είναι στη Χαλκιδική αλλά δεν μου επιτρέπουν να πω περισσότερα. Είναι παραδεισένια η, σχεδόν κρυφή, παραλία μας και θα ‘ναι κρίμα να γίνει διάσημη και φίσκα στον κόσμο. Ο Γ. εντόπισε και το καράβι του θείου του - έκοψε την διαφήμιση απ’ την Καθημερινή και την έδειξε στο συγγενή του. Αυτός συγκινήθηκε, πέρσι είχε αναγκαστεί να πουλήσει το σκάφος. Ήμουν εκεί για διακοπές την περασμένη εβδομάδα και οι υπόλοιποι locals των καλοκαιριών ήταν ενθουσιασμένοι με τη διαφήμιση, έμαθα μάλιστα πως κάποιοι πήγαν σε κατάστημα της κοσμοτέ εκεί κοντά και απαίτησαν να τους δοθεί αφίσα, με την αιτιολογία πως, αν μη τι άλλο έχουν τα πνευματικά δικαιώματα του τόπου (!) Φυσικά δεν τους έδωσαν.
Αν η παραλία μας, που την βλέπαμε στις γιγαντοαφίσες καθώς οδηγούσαμε προς αυτήν, ήταν η βασική αφορμή, υπάρχει κι ένας άλλος λόγος που επιστρέφω στις καλοκαιρινές διαφημίσεις. Κάποιος απ’ το mycomics.gr άφησε ένα σχόλιο σε παλιότερο ποστ δείχνοντάς μου αυτή τη σελίδα, με ‘70ς διαφημίσεις από Μίκυ Μάους.
.
[Το πιο κουφό είναι πως την σελίδα την προλογίζει το παραπάνω gif - ούτε παραγγελία να το είχα κάνει!]
Φτωχικά παγωτά, δωράκια με τους αγαπημένους ηθοποιούς της εποχής (αλίκη, παπαμιχαήλ, καρέζη, ξανθόπουλος, χρονοπούλου), στιλό με τη φάτσα του Μίκυ, διαφημίσεις που απευθύνονται σε αγόρια που θέλουν να κάνουν σώμα, πύραυλοι που εκτοξέυονται, εκμάθηση ξένων γλωσσών με κασέτες, ολοσέλιδα –αφελή- κόμικς που διαφημίζουν γάλατα ή κόλλες ή παγωτά, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Μοντρεάλ το 1976.
Απ’ αυτές τις διαφημίσεις διάλεξα έντεκα, αυτές που είχαν κάποια σχέση με το καλοκαίρι.
Γραφιστικά ρετρό θαύματα (και εκτρώματα) μπλέκονται γλυκά σ’ ένα ‘70ς παρόν που το μέλλον του προβλεπόταν διαστημικό. Προσπαθώ να σκεφτώ τα παιδιά που διαβάζοντας τα περιοδικά ανακάλυπταν ένα μωσαϊκό από καινούρια φανταχτερά προϊόντα που έπρεπε να αποκτήσουν. Πόσο μαγικά, ίσως, έμοιαζαν αυτά στα μάτια τους, πόσο φανταχτερά και τεχνολογικά προηγμένα! Και πόσο αφελή, ξεπερασμένα και κάλπικα φαίνονται σήμερα.
Έτσι γίνεται όμως. Πάντα. Υποστηρίζω πως ο σκοπός της παιδικής ηλικίας είναι όχι μόνο η χαρά, αλλά και το να βλέπεις τα πάντα με μάτια ορθάνοιχτα, να βλέπεις ένα χρωματιστό παγωτό ξυλάκι (ένα ψευτοπράγμα, οτιδήποτε) και να νιώθεις πως είναι το μεγαλύτερο έργο τέχνης.
[Επίσης, υποστηρίζω πως αυτός είναι ο σκοπός και της ενήλικης ζωής, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία…]
---------------------------------------------
1. [«Το δώρο που περιμένετε», «Έχουν δέσιμο βιβλίου και θα τα βρήτε σε πλαστική θήκη ώστε να μην καταστρέφεται». Κι όμως, ποτέ δεν κατάφερα να αποσυνδέσω τα καλοκαίρια μου απ’ τα Μίκυ Μάους, παρ’ όλο που προσπάθησα επί μια (κάπως ποιοτική) δεκαετία…] .
2. [Συγνώμη τώρα. Είναι αυτά «τρέλλα να το βλέπεις»; Οι δίχρονες ανιψιές μου θα σχεδίαζαν, έστω και κατά λάθος, κάτι καλύτερο κατά τη διάρκεια ενός απογεύματος χαρτοκοπτικής, με γκοφρέ χαρτί και πλαστελίνη.] .
3. [Ένας καλοκαιρινός ναυαγός σώζεται, αλλά απογοητεύεται που οι σωτήρες του πίνουν απλό γάλα! Και όχι σοκολατούχο! (Μιλάμε οι ναυτικοί ήταν τότε εκατό χρόνια πίσω.) Εννοείται ότι το παιδί αρνείται να επιβιβαστεί στη σωτήρια λέμβο και φεύγοντας δηλώνει πως θα περιμένει άλλους, που θα έχουν Καρνέισον, για να τον σώσουν. Η μεγάλη ανατροπή όμως εδώ είναι πως, το ρόφημα προφέρεται -και γράφεται- ΚΑΡΝΕΣΙΟΝ.] .
4. [Τέλεια, ωθεί τα παιδιά στην κλεψιά.] .
5. [gaygaygay!] .
6. [straightstraightstraight!] .
7. [H μεγάλη ανατροπή: μιλάμε για γκοφρέτ κι όχι για γκοφρέτα! Μέσα στη γκοφρέτ λοιπόν «θα βρήτε το βασίλειον των ζώων σε αυτοκόλλητες πολύχρωμες εικόνες!»] .
8. [Ο θείος Ντικ κρύβει στο θησαυροφυλάκιο του τον εαυτό του και η διαφήμιση μας προτρέπει να σπάσουμε τα νεύρα της μαμάς μας: «Ζητήστε κι’ εσείς παιδιά από τη μητέρα σας ΦΡΟΥΓΙΟ. (…) Θα το βρήτε στο μπακάλη και στα γαλακτοπωλεία. ΘΑ ΣΑΣ ΞΕΤΡΕΛΛΑΝΗ»]! .
9. [BULLWORKER. «Ευρύ στέρνο, γεροδεμένα πόδια, ατσαλένια μπράτσα». Τι άλλο να ζητήσουν οι «άντρες 13 ετών και άνω»;] .
10. [Νομίζω πως οι αυριανοί άντρες των ’70ς θα προτιμούσαν να πάρουν το Bullworker και να γίνουν σαν αυτόν της προηγούμενης διαφήμισης, παρά να τρώνε Quaker και να γίνουν έτσι.]
.
11. [Άφησα για το τέλος την αγαπημένη μου. Είναι ιδιαίτερα σουρεαλιστική: μου θυμίζει το συγκλονιστικό βιβλίο της Ζωρζ Σαρή "Το Γαϊτανάκι" όπου όλα τα παιδιά της γης πιάναν γερά τα χέρια, κι ο κύκλος γινότανε πολύ πολύ μεγάλος κι ολόκληρη τη γη μας αγκάλιαζε, θαρρώ.
Κυρίως όμως γέλασα με την επιπλέον ιερόσυλη σύνδεση που έκανα, σχετική με την τεράστια, σχεδόν φαλλική κόλλα που μοιάζει με παγανιστικό αντικείμενο λατρείας των παιδιών - τα οποία την κοιτούν με δέος, λες και η κόλλα Γιούπι είναι πλέον, πάνω-κάτω, ο Θεός τους...]
1)Πώς πέρασα το Π/Σ/Κ: Τέλειωσα το βιβλίο που έγραφα τις τελευταίες εβδομάδες - τέλεια εμπειρία! / Είδα έναν κύριο στη Φλέσσα να λέει πως το χρόνιο στρες συσσωρεύει αδρεναλίνη στο σώμα μας που πρέπει να φεύγει με τρέξιμο, και μετά κάθε φορά που μου συνέβαινε κάτι αγχωτικό (ας πούμε μετά τον τρομοκρατικό τελικό του Hell’s Kitchen) πήγαινα κι έκανα μισή ώρα διάδρομο. Δεν ξέρω πόσο ακόμα θα καταφέρω να το συνεχίζω... / Πολλά επεισόδια Simpsons της 20ης σεζόν που ήταν κάπως καλύτερη απ’ τις 2-3 προηγούμενες. Όσο το Family Guy γίνεται πιο σουρεαλιστικά εξτρίμ, τόσο περισσότερο οι Simpsons επιστρέφουν στον ξεκαρδιστικό ανθρωπισμό τους. / Είδαμε τη συναυλία της Μαντόνα, όπως την μετέδωσε το αγγλικό Sky Στην Αθήνα δεν είχα δει και πολλά απ’ αυτά που γινόταν στη σκηνή, τώρα είδα τα πάντα, ΥΠΕΡΠΑΡΑΓΩΓΗ! [όποιος θέλει να τη δει, το λινκ είναι στα σχόλια του προηγούμενου ποστ. Σ’ ευχαριστώ ανώνυμε!) / δύο φορές για μπάνιο στη waterland, ήδη έχουμε κάνει απόσβεση την τριμηνιαία κάρτα ελεύθερης εισόδου / Διάβασα: την Καθημερινή, παλιές τέχνες της Καθημερινής, το Highlights (εξαιρετικό), Μίκυ Μάους, χιλιάδες πράγματα στο ίντερνετ / Με μια μικρή καθυστέρηση (κάποιων ετών) πήγαμε το αυτοκίνητο να περάσει ΚΤΕΟ. Έπαιζα playstation περιμένοντας να το περάσουν, και πάνω που είχα μάθει να κουμαντάρω μια μηχανή που έτρεχε σε ράλι, η εξέταση τελείωσε και με φώναξαν απ’ τα ηχεία. Το πιο ντροπιαστικό ήταν ότι ΔΕΝ περάσαμε το ΚΤΕΟ, κοπήκαμε στα καυσαέρια. (Καταραμένο αμάξι!) /
2)Οι κυνηγοί θέλουν και τα ζαρκάδια: Πρόταση της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας βάζει εσπευσμένα στο στόχαστρο το ζαρκάδι. Η πρόταση κατατέθηκε στο ΥΠΑΑΤ, στο πλαίσιο της έκδοσης της ρυθμιστικής απόφασης κυνηγίου για την περίοδο 2009-2010 και αφορά στην άρση της απαγόρευσης του κυνηγίου του ζαρκαδιού στη χώρα μας.
Στην Ελλάδα, το φαινόμενο της λαθροθηρίας για το ζαρκάδι είναι πολύ έντονο και μειώνει δραματικά τους πληθυσμούς ακόμη και σε περιοχές που αποτελούν κατάλληλο βιότοπο.
Λίγα λόγια για το ζαρκάδι
Ζαρκάδι (Capreolus capreolus) Οπληφόρο θηλαστικό που μπορεί να ζήσει σε μεγάλη ποικιλία βιοτόπων, από καλλιεργήσιμες εκτάσεις και πυκνά δάση έως και αλπικά λιβάδια. Το ζαρκάδι είναι φυτοφάγο και μηρυκαστικό ζώο. Το ίδιο αποτελεί φυσική λεία για τα σαρκοφάγα ζώα. Παρά το γεγονός αυτό, οι κυριότερες απειλές για το είδος προέρχονται από τον άνθρωπο και είναι το παράνομο κυνήγι και η καταστροφή των βιοτόπων του Στην Ελλάδα, έχουν απομείνει μικροί πληθυσμοί ζαρκαδιών που απαντώνται στις ορεινές περιοχές της Ηπειρωτικής Ελλάδας και το είδος χαρακτηρίζεται τρωτό που σημαίνει ότι αν συνεχίσει να εξοντώνεται σύντομα θα απειλείται με εξαφάνιση.
3)ΣΚΕΨΕΙΣ ενός άθεου. Γράφει ο Γκαζμέντ Καπλάνι στα ΝΕΑ:
Στην τελευταία του εγκύκλιο, Caritas in Veritate, ο Πάπας τα βάζει με τους άθεους. Επειδή -γράφει- αποτελούν «ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια για την ανάπτυξη». Επειδή- ξαναγράφει- η ανάπτυξη «χρειάζεται χριστιανούς που να τείνουν τα χέρια τους ψηλά προς τον Θεό σε πράξη προσευχής».
Εάν όλοι οι άνθρωποι μιμούνταν τον Άγιο Ιωάννη, στον συγκλονιστικό πίνακα του Ελ Γκρέκο «Το όραμα του Αγίου Ιωάννη», σύμφωνα με τον Πάπα, θα είχαμε καλύτερους δρόμους, θα λειτουργούσε σωστά το Δημόσιο, δεν θα υπήρχαν καρτέλ στην αγορά, δεν θα υπήρχε φοροδιαφυγή, δεν θα πληρώναμε φακελάκια στα νοσοκομεία, δεν θα υπήρχαν διεφθαρμένοι πολιτικοί και πελατοκρατία, δεν θα παρκάραμε παράνομα, δεν θα καίγαμε τα δάση, θα φοβόμασταν και θα φθονούσαμε λιγότερο τον διπλανό μας, είτε είναι γηγενής είτε ξένος.
Για να πω την αλήθεια, αυτή η αναφορά του Πάπα με «έθιξε». Ως άθεος, ένιωσα ότι κάποιος άνθρωπος με τεράστια εξουσία με θεωρεί εμπόδιο για την ανάπτυξη. Άφησα τότε στην άκρη την εγκύκλιο και έπιασα τον χάρτη του κόσμου. Εκεί βρήκα κάποια παρηγοριά. Διαπίστωσα ότι περισσότεροι άθεοι υπάρχουν στις αναπτυγμένες χώρες παρά στις μη αναπτυγμένες... (συνέχεια)
4) Ο Γιάννης Πετρίδης (μεγάλος δάσκαλος, ό,τι και να πούμε είναι λίγο) έγινε τώρα και ταινία. [about time!] Στο βίντεο πάνω ένα μίνι πορτρέτο του, καμία σχέση με το ντοκιμαντέρ γι' αυτόν που θα παιχτεί στις Νύχτες Πρεμιέρας.
5) Μια γκριμάτσα (έκανε κερατάκια στη διάρκεια πολιτικής αντιπαράθεσης) κόστισε στον Πορτογάλο Υπουργό Οικονομίας τη θέση του. Είχα δει το σκηνικό στην τηλεόραση και είχα σοκαριστεί: έδιωξαν έναν σημαντικότατο Υπουργό... επειδή έκανε κερατάκια?!
Στη χώρα μας βουλευτές, υπουργοί και πρωθυπουργοί κάνουν ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ χειρότερα πράγματα και ούτε τους διώχνουν, ούτε καν παραιτούνται! Σήμερα διάβασα στο Nylon ότι τυχαίνει ο συγκεκριμένος υπουργός να ήταν και απ' τους καλύτερους στην Ευρώπη και θεωρούνταν ο αρχιτέκτονας του μεγαλύτερου προγράμματος αξιοποίησης πηγών ανανεώσιμης ενέργειας σ’ όλη τη Δυτική Ευρώπη. Αφού το Nylon γράφει για τα επιτεύγματα του (πρώην πλέον) Υπουργού βάζοντας και παραθέματα από ένα άρθρο του Χρήστου Μιχαηλίδη, καταλήγει:
"Μια βλακώδης γκριμάτσα της στιγμής στέρησε από τους Πορτογάλους ένα τέτοιο πολιτικό – η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη. Ίσως όμως έχει δίκιο ο Χ. Μιχαηλίδης που σκέφτεται να εφαρμόζαμε το σύστημα μεταγραφών και στους πολιτικούς. Πόσο θα κόστιζε να τον φέρναμε εδώ άραγε;"
6) Bits & Pieces #1 (η φωτογραφία πάνω -Hamptons 1965- είναι από το ποστ Τα καλοκαίρια των καθώς πρέπει.) /// Αρκετές δεκαετίες μετά τον κύβο του, επιτέλους κάτι νέο απ' τον Ρούμπικ! Rubick's 360 (ψιλομάπα μοιάζει). /// Ορκίστηκε η πρώτη απόφοιτος του Τμήματος Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών, που λειτουργεί εδώ και πέντε χρόνια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Μπράβο στην Πηνελόπη Μπούσκα /// Όλες οι ταινίες του Χίτσκοκ, με 1000 καρέ η καθεμιά. (via buzz) /// Ζυράννα Ζατέλη is back! /// Η Νάουσα τιμά τον Ελβις Πρίσλεϊ (!) [για κάτι τέτοιους τίτλους ειδήσεων έχει καθιερωθεί το θαυμαστικό μέσα σε παρένθεση] /// onetwothreefourfivesixseveneightnineten /// Ο Γιώργος Νάστος παίρνει συνέντευξη απ' την Κάλλια Παπαδάκη. /// O εκδοτικός αγώνας δρόμου για τη βιογραφία του M. Jackson: Βίντεο απ’ το bbc. /// Ο Γιάννης Πετρίδης γράφει στη Βιβλιοθήκη για την Kate Bush: Μια σύγχρονη ηρωίδα του Dickens! /// μια μικρή ιστορία απ' το καλοκαιρι του 93 - στέρεο νόβα /// η αμαζόνα της ειρήνης στη θεσνίκη! ///
7) Δυστυχώς δεν έχω κάποιο γατάκι (που να μένει για πάντα μικρό) στο σπίτι. Ευτυχώς όμως υπάρχει το youtube.
Ο ανερχόμενος θρύλος της underground μητροπολιτικής κουλτούρας, ο φωτογράφος Dash Snow βρέθηκε νεκρός από υπερβολική δόση. Ήταν 27 χρονών. (μερικά έργα του)
9) Αλμυρά μπισκότα 2001. Όταν πρωτοβγήκαν, η ημερομηνία 2001 ήταν διαστημική και μακρινή – και το σχέδιο στη συσκευασία, με τον εξωγήινο δείχνει τη στερεοτυπική άποψη για το πώς θα ήταν το μέλλον. Το 2001 όμως ήρθε και πέρασε, και δεν ήταν έτσι, κι όταν είδα αυτά τα μπισκότα σκέφτηκα, Θεέ μου, τι παρακμή που ακόμα τα κυκλοφορούν μ’ αυτόν τον τίτλο και αυτό το σχεδιαστικό! [Κι επειδή η, τέτοιου είδους, παρακμή μ’ αρέσει, όταν είδα φίλο μου να τα τρώει του ζήτησα αμέσως τη συσκευασία για να τη σκανάρω.]
10) Bits & Pieces #2 (φωτο: Έντεκα παντού. Τώρα και στην Καρδίτσα. [thnx!]) /// «Πρόσωπο με πρόσωπο» Έλληνες και Γάλλοι καλλιτέχνες στη Θεσσαλονίκη - η έκθεση. /// Πικραμένη δηλώνει η βραβευμένη ομογενής σκηνοθέτης Νάντια Τασσοπούλου από την αντιμετώπιση που έχει στην Ελλάδα στην προσπάθειά της να γυρίσει εδώ ταινία με πρωταγωνίστριες την Ολυμπία Δουκάκη και την Φιόνα Σο. "Μού τηλεφωνά η Ολυμπία και οι άλλοι ηθοποιοί για να με ρωτήσουν πού βρισκόμαστε και ντρέπομαι να τους εξηγώ τους λόγους που η ταινία καθυστερεί..." /// Έπιασαν τόπο οι ευχές μου και θα γίνει το ελληνικό Next Top Model, στον Αντ1. Αυτή όμως είναι η ολλανδή Lara Stone, το νέο παγκόσμιο τοπ μόντελ που δε χρειάστηκε την βοήθεια κανενός ριάλιτι... /// Κι όμως, συνεχίζω να διαβάζω σε έντυπα επικίνδυνες συνεντεύξεις της (την περασμένη βδομάδα στις Διαδρομές της Θεσσαλονίκης). Την τιμούν ως γυναίκα της χρονιάς. Η βιβλιοκριτική δέχεται αμάσητα ό,τι λέει. Οι εξωφρενικές αντιφάσεις της συμπυκνωμένες εδώ: Αρνητές του AIDS. /// Το αφελές 'Hating (+ unmasking) Madonna': βίντεο (+ μπλογκ) /// Μια κουφή είδηση σχετικά με έναν ελληνικό τηλεμαραθώνιο (για ένα νοσοκομείο που δεν υπήρξε ποτέ!) /// η χειρότερη ταινία όλων των εποχών /// ποιός πολιτισμένος δεν ντρέπεται; /// Τέλειο τραγούδι απ’ τα παλιά (ε, ναι, το 1991 είναι «τα παλιά») Jesus Loves You - Bow Down Mister /// Βγαίνει το τελευταίο βιβλίο του Ναμπόκοφ - και είναι γεμάτο γρίφους! (via BOOKWORM)
11)flashback.
#ΠΡΙΝ από ένα χρόνο στο enteka
11 της Δευτέρας (σε τρία μέρη) /// 11 σκηνές χαράς, της Beryl Cook /// 11 καλοκαιρινά βίντεο κλιπ /// [ΙΟΥΛΙΟΣ 2008]
#ΠΡΙΝ από δύο χρόνια στο enteka
Αφιέρωμα-διπλό ποστ: Το Ρετιρέ /// 11 φωτογραφίες της Ναν Γκόλντιν -και μια πονεμένη ιστορία /// 11 συνομιλίες με αξιοσημείωτους ανθρώπους /// 11 παιδικές διαφημίσεις από ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ των '80ς /// Μερικά 11 της Δευτέρας /// 11 αγαπημένα βίντεο-κλιπ του George Michael /// [ΙΟΥΛΙΟΣ 2007]
#ΠΡΙΝ από τρία χρόνια στο enteka
11 αιφνίδιοι θάνατοι διασημοτήτων: (Μαλβίνα Κάραλη, Ανδρ. Παπανδρέου, Diana, Kurt Cobain, River Phoenix, F. Fellini, Α. Βουγιουκλάκη, Τζένη Καρέζη, Syd Barret, M. Hutchence, Ούλοφ Πάλμε) /// 11 νικητές ριάλιτι – και τι έκαναν μετά /// 11 αγαπημένα μου one hit wonders /// 11 ηθοποιοί χειρότεροι από τον Μάρκο Λεζέ /// 11 all-time αγαπημένες μου συναυλίες /// 11 θέματα απ' το περιοδικό Ραδιοπρόγραμμα - Αυγουστος 1952 /// 11 αγαπημένα θερινά σινεμά ///11 επεισόδια Simpsons με special Guest Stars /// 11 υποψήφιοι για το Mercury Prize που δεν κέρδισαν ποτέ /// [ΙΟΥΛΙΟΣ 2006]
freddy krueger hotline 1)ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΑ ΤΟ Π/Σ/Κ - μέχρι όσες λέξεις βγει:
Είδα ένα όνειρο πως ήμασταν πάλι στο Λονδίνο και θα μέναμε για ένα χρόνο! Ενθουσιάστηκα, αλλά στη συνέχεια σκεφτόμουν ότι δεν θα έφταναν τα λεφτά, και μέχρι να τελειώσει το όνειρο είχα αποφασίσει να επιστρέψω στην Θεσνίκη (!) // Απ’ το μπαλκόνι είδαμε την εξής βεβιασμένη γλεντζέδικη παρακμή: γαμπρός, νύφη, σόγια, βγαίνουν από αυτοκίνητα που κόρναραν λόγω γάμου, πίνουν σφηνάκια απ’ το αποκάτω μας μπαρ στη μέση του δρόμου κι αρχίζουν να τραγουδούν το Μήλο Μου Κόκκινο ακαπέλα φτιάχνοντας τον κλασικό κύκλο χορού των γάμων. // Tabatha’s Salon Takeover και νέα επεισόδια Simpsons // Γράψιμο και διάβασμα // Βόλτες έξω // Έπιασα στο τηλέφωνο την κολλητή μου που δεν απαντούσε εδώ και βδομάδες. Όντως της είχε συμβεί κάτι: όσο καιρό δεν απαντούσε ενορχήστρωνε (και χτες την έκανε) μετακόμιση σε σπίτι στην Πανόρμου, όπου δεν θα μπορούν να εισβάλλουν όλες οι γάτες της γειτονιάς και που θα υπάρχει και δωμάτιο για καλεσμένους (εμάς!) // Γυμναστική στο wii fit μέχρι που έτρεμαν τα πόδια μου. // Βρήκα ένα σωρό θέματα για freelancing άρθρα. // Ασκήσεις αναπνοής με ακουστικά από ένα cd ενός κάπως περίεργου γιατρού. // Είδα στο θερινό Αύρα το Milk (και μετά ήθελα να ξεκινήσω ένα riot).
2) Μετά τους loosers της προηγούμενης εβδομάδας να πω ότι με διασκεδάζουν πολύ και τα Fun Clubs! Yπάρχουν 176,000 σελίδες στα Ελληνικά για το σωστό "fan club", αλλά ακόμα περισσότερες, 199,000 σελίδες, για το λάθος "fun club". Θα μου πεις εδώ κάνουμε λάθη σε πολύ σημαντικότερες, ελληνικές λέξεις. Γελάω όμως πιο πολύ όταν κάποιος (συχνά κι εγώ) επιλέγει όχι μόνο να χρησιμοποιήσει ξένη λέξη, όχι μόνο να τη γράψει και με λατινικούς χαρακτήρες, αλλά να την γράψει και λάθος.
Εκτός απ' το fun club, φυσικά, μου τη δίνει και η λέξη funs.
Ένα επίκαιρο παράδειγμα χρησιμοποίησης της λέξης: "ως μεγάλος fun του Douglas Coupland χάρηκα πολύ που συνειδητοποίησα ότι σε λίγους μήνες βγαίνει το GENERATION A !"
[*bonus: το twitter του D. Coupland]
3)Λογοκρίθηκε, όπως διάβασα, στη Ρωσία ένα επεισόδιο του South Park επειδή παρουσίαζε τον Πούτιν ως άπληστο για εξουσία. Μπορεί το South Park να μην βλέπεται πια -από μένα τουλάχιστον- αλλά ας πω τα εξής:
Στην αρχή μου φάνηκε λογική η είδηση. Εννοείται, σκέφτηκα, το ότι κάποιοι Αμερικανοί θα σατίριζαν τον πρωθυπουργό της χώρας παρουσιάζοντάς τον τόσο άπληστο και απελπισμένο είναι λίγο υπερβολικό για τη Ρωσία. Αλίμονο αν δεν το λογόκριναν το επεισόδιο. Και μετά μόνο θυμήθηκα: μα η Ρωσία έχει δημοκρατία τώρα! Ο Πούτιν είναι εκλεγμένος ηγέτης, στη χώρα υπάρχει (?) ελευθερία λόγου και δεν είναι δα και τόσο τρομερό μια κωμική εκπομπή να τον παρουσιάσει όπως θέλει. Σοκαρίστηκα με την αρχική μου αντίδραση, την αποδοχή του σκεπτικού της λογοκρισίας (η προστασία του Ηγεμόνα).
Λογοκρισία υπάρχει παντού, συνήθως όμως με εξοργίζει ακαριαία, πράγμα που δεν έγινε τώρα. Αυτό δείχνει πως η άποψη είναι σχεδόν παγιωμένη: Η Ρωσία ελάχιστα δημοκρατική χώρα είναι και, εντάξει, τι να κάνουμε τώρα; Τι θέλαν κι αυτοί, να σατιρίσουν τον Πούτιν... Είναι τελικά η Ρωσία μια χαμένη υπόθεση, που δεν αξίζει ούτε να τσατιστείς για την έλλειψη ελευθερίας λόγου ή για τους δολοφονημένους δημοσιογράφους; Τι να πω;
-
4) Είναι το πιο αστείο βίντεο που είδα πρόσφατα. Μια παρωδία συζήτησης για την οικονομία (απ’ το Onion) στην οποία οι τηλεθεατές ψηφίζουν σε πραγματικό χρόνο τι πιστεύουν για τον κάθε σχολιαστή ανάλογα μ’ αυτά που λέει. Οι σχολιαστές από ένα σημείο και μετά είναι με το ένα μάτι στα αποτελέσματα και προσπαθούν να προσαρμόσουν αυτά που λένε αναλόγως. Ένα εύστοχο σχόλιο και για τις κάθε είδους δημοσκοπήσεις.
5) Τι τυχεροί που είμαστε στη Θεσσαλονίκη! Μετά την περσινή συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας μας με την Alanah Myles (!) φέτος η ίδια ορχήστρα έφερε άλλον έναν γίγαντα του ΡΟΚ για μια ακόμα (πιθανώς) συναρπαστική συναυλία Συμφωνικού Rawk! Απ’ το δελτίο τύπου:
«Όταν το σουηδικό συγκρότημα των Europe έγραφε το “Final Countdown”, τα μέλη του δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ότι για τους Έλληνες το τραγούδι αυτό θα γινόταν “ύμνος” του θριάμβου της εθνικής μας στο ευρωμπάσκετ του 1987.
Ο Kee Marcello, κιθαρίστας τότε των Europe, έρχεται στη Θεσσαλονίκη, προσκεκλημένος της Κρατικής Ορχήστρας της πόλης, για να παρουσιάσει σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση το “Final Countdown” σε μορφή ραψωδίας. Η αποψινή συναυλία στο Θέατρο Γης σηματοδοτεί και την πρώτη [!] εμφάνιση του Marcello στην Ελλάδα. Εκτός από το γνωστό τραγούδι, η ραψωδία περιλαμβάνει συνθέσεις του ίδιου του Marcello, οι οποίες δεν έχουν παρουσιαστεί στο παρελθόν, καθώς και έργα της κλασικής μουσικής (Μπαχ, Ρίμσκι-Κόρσακοφ, Αλμπινόνι, Βιβάλντι).
6) BITS & PIECES #1: Πορτρέτο/συνέντευξη του Jeff Koons, στον Guardian. [πάνω: Michael & Bubbles, ένα έργο του Jeff Koons απ’ το 1988 ] /// O Χάρι Πότερ, Το Star Wars, Το Matrix και Το Star Trek Είναι Η Ίδια Ταινία (Οι ιστορίες του Βούδα, του Ιησού και του Μωυσή είναι, επίσης, μονομύθοι.) /// Γέμισε το διαδίκτυο κρατικές διαφημίσεις! // το νέο site των κόρε ύδρο /// [O καθηγητής Ηλ. Σταμπολιάδης προειδοποιεί από το ΒΗΜΑ: Κινδυνεύει το Έθνος! O Roidis απαντά.) /// Άλλη μία συνέντευξη της Αρλέτας, στη χτεσινή ελευθεροτυπία. /// Ήρθε το καλοκαίρι, ήρθε και το μπικίνι /// Πόσες άλλες νέες KATE BUSH μπορεί να αντέξει η σύγχρονη βρετανική μουσική; Να άλλη μία: Ellie Goulding /// Σ’ ένα τέλειο ποστ της Ιφιμέδειας υπάρχει σκαναρισμένη μια πολύτιμη σελίδα απ’ το θρυλικό περιοδικό Διάπλαση των Παίδων. Ο περίφημος «Φαίδων» δίνει συμβουλές στα παιδιά για τα παγωτά του καλοκαιριού και συγκεκριμένα τα «φυσικά παγωτά». Τέλειο! /// Ο Πολιτάκης θυμάται το Mister Lonely (του Harmony Korine). Και ο Gsus θυμάται το Ροζ Συννεφάκι! /// DRINGS! /// Έπειτα από 15 και πλέον αιώνες σιωπής το αρχαίο θέατρο της Μαρώνειας θα αποκτήσει και πάλι ζωή. /// Παίζουν chill-out ηλεκτρονική ποπ, τους έμαθα απ' το Ρόδον Fm, είναι απ' την Αθήνα, στο myspace τους έχουν κομμάτια τους - και έχουν και τέλειο όνομα: The 5th Galaxy Orchestra /// Purplish Rain (για τα 25 χρόνια του άλμπουμ του Πρινς Purple Rain) το περιοδικό Spin ετοίμασε ένα μεγάλο τεύχος αφιέρωμα - και δίνει και ένα άλμπουμ με διασκευές στα τραγούδια του δίσκου. Πολύ Περισσότερα (και πώς να κατεβάσετε δωρεάν το άλμπουμ).
-
7) Στο βίντεο με λίγα λόγια (της δικηγόρου της) η ιστορία της νεαρής Χριστίνας Κυριμοπούλου. [Κρατούμενη από 14 ετών στις φυλακές Ελαιώνα Θήβας] Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων ξεκίνησε τη συλλογή υπογραφών για την απελευθέρωση της Χριστίνας καθώς έχει ήδη εκτίσει το μεγαλύτερο μέρος της ποινής της (πάνω από το 1/2 όπως προβλέπεται για τους ανήλικους). Υπογραφές συλλέγονται στο e-mail: christina_kyrimopoulou@yahoo.gr
8) Στο εθιστικό σάιτ της η Λώρη Κέζα αναδημοσιεύει την είδηση θανάτου συγγραφέα από δελτίο τύπου του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (6/7/09):
«Ο Ρώσος συγγραφέας Βασίλι Αξιόνοφ, 76 ετών, πρώην αντιφρονούντας που είχε αυτοεξοριστεί στις ΗΠΑ κατά την σοβιετική εποχή, πέθανε στη Μόσχα, ανακοίνωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η σύζυγος του Μάγια Αξιόνοβα.
Ο Βασίλι Αξιόνοφ, συγγραφέας του «Μοσχοβίτικου θρύλου» (1994) ήταν σοβαρά άρρωστος. Είχε τοποθετηθεί σε συσκευή τεχνητής υποστήριξης των ζωτικών του λειτουργιών στις αρχές του 2008 σε νοσοκομείο της Μόσχας μετά από μια εγχείρηση για την αντιμετώπιση θρόμβωσης στα έντερα.»
(και σχολιάζει στο τέλος η Κέζα, με το ξερό, καυστικό της ύφος) «Αν ήμουν συγγραφέας και πέθαινα, θα προτιμούσα να μιλούν για τα βιβλία μου και όχι για τα έντερά μου.»
--
9) (Μαντόνα και William Orbit: ένα ωραίο, σπάνιο και ακυκλοφόρητο τραγούδι)
«Liquid Love, co-written and produced by William Orbit, originates from the Fall of 1999, presumably from the same preliminary sessions that yielded Amazing and Runaway Lover, which would end up being featured on her Music LP a year later. Madonna confirms in the 2005 Attitude interview that the track was, too, supposed to be on the album but was axed because it gave her "the wrong tingles." The track leaked onto the internet on June 3, 2006. The instrumental to "Liquid Love" has actually been available to hear on William Orbit's official website under the name Bubble Universe. The track has been released in this form on his album, Hello Waveforms.» [Σύντομα, μακάρι και μέσα στη βδομάδα θα παιχτεί το νέο της single Celebrate. // Για τους φαν της μαντόνα, το παρακάτω λινκ -αν δεν το έχουν ήδη ξεκοκαλίσει- είναι θησαυρός.)
+++ (εδώ κι εδώ είναι τα υπόλοιπα, ασεβή και μακάβρια αλλά και ξε-κα-ρδι-στι-κά συνθήματα που γράφτηκαν στους τοίχους των Εξαρχείων μετά το θάνατο του Μάικλ Τζάκσον)
--
10) BITS & PIECES Πάνω, η Κατερίνα Γώγου κι ένα ποίημα της σε στένσιλ (Έργο του Βασίλη Κώτσικα, απ’ το νέο τεύχος του ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ που έχει πολυσέλιδο, καταπληκτικό αφιέρωμα στη Γώγου) /// Δολοφονήθηκε 80χρονος μέσα σε λαογραφικό μουσείο, στην Παιανία. Συναρπαστική, δυσάρεστη είδηση, σχεδόν σενάριο για ταινία - έτσι θα μπορούσε να ξεκινά ο ελληνικός Κώδικας Ντα Βίντσι. (Επίσης για σενάριο: TV news archive discovered after 30 years: Hours of TV news film recorded by a US news agency in the 1960s and 70s has been discovered in an empty London office.)/// God Is Hilarious! (not) /// Ο Μπερλουσκόνι δεν είναι το πρόβλημα της Ιταλίας, έγραψε ο Ουμπέρτο Έκο [ενδιαφέρουσα παρέμβαση κι ας πιστεύει ο Έκο ότι δεν θα εξυπηρετήσει σε τίποτα.] /// Ο απροκάλυπτα ομοερωτικός Ρίτσος στην Επίδαυρο. /// Στο http://www.bookpress.gr υπάρχει το πρώτο, ενδιαφέρον τεύχος του νέου free press για το βιβλίο (Διευθυντής: Κώστας Κατσουλάρης, Σύμβουλος Έκδοσης: Σώτη Τριανταφύλλου) /// Ιωάννινα: οι αντισημιτικές επιθέσεις κλιμακώνονται /// Παρά την παύση της από τη διεύθυνση του 132ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών και την ποινική της δίωξη, η κ. Στέλλα Πρωτονοτάριου εξακολουθεί να ονειρεύεται ένα σχολείο της αποδοχής, που θα προσφέρει αξίες και θα καταπολεμά την προκατάληψη, την περιθωριοποίηση και τον κοινωνικό αποκλεισμό. [ 20 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ] /// Το καλύτερο tribute για τον Μ. Τζάκσον: Eternal Moonwalk /// To βραβείo τέχνης ΔΕΣΤΕ 2009 /// Ένα βιβλίο + 3 εξώφυλλα = μια παρεξήγηση! (από τη Λένα Μαντά) /// Τα πάντα για τις βιβλιοθήκες (των σπιτιών) /// τα twitters διασημοτήτων /// μια ενδιαφέρουσα γάτα
11) Κι εκεί που νόμιζα ότι τα καλιαρντά είχαν πεθάνει (πράγμα όχι απαραίτητα κακό) ήρθε το Συνδικάτο του Εγκλήματος και έκανε το σουξέ της χρονιάς. Πραγματικά, δεν υπάρχει πιο γελοίο και πιο ευφάνταστο θηλυκό, καλιαρντό παρατσούκλι απ’ το «Βρωμού».
Μαφιόζοι εκτελεστές, σκληροτράχηλοι straight άντρες του υποκόσμου που λήστεψαν, σκότωσαν, απήγαγαν κλπ, μιλούσαν στο τηλέφωνο σαν δεκαπεντάχρονοι (μόνο OMG και 3 LOL δεν ακούσαμε στους διαλόγους ! ) αποκαλώντας ο ένας τον άλλον «Βρωμού» και δίνοντας νέα έννοια στον όρο ‘Ρεζιλευτικές Υποκλοπές’.
ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Πάρε εσύ τηλέφωνο, βάλε καινούρια κάρτα και μετά στο ξαναδίνω, εντάξει;
ΒΛΑΣΤΟΣ: Να σου πω κάτι ρε Βρωμού, άμα τυχόν για μέχρι του χρόνου, ακούς Βρωμού; Αμα τυχόν δούμε ότι έχει πρόβλημα ο φίλος, κατάλαβες τι σου λέω; Να κατεβάσω έναν μαλάκα, να δώσουμε τα δύο φαναράκια τα μικρά, κατάλαβες τι γίνεται;
ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Εντάξει ρε Βρωμού. Ακούς;
ΒΛΑΣΤΟΣ: Άμα δούμε ότι δεν μπορεί ο φίλος, κατάλαβες τι γίνεται Βρωμού;
ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Βρωμού κάτσε γιατί ακούς; Δεν έχω και καλή τέτοια..
ΒΛΑΣΤΟΣ: Ναι ρε Βρωμού, Βρωμού άκου τώρα να δεις, τα θέλω οπωσδήποτε αυτά, Βρωμού, τα θέλω...
ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Ναι αλλά έχει γίνει, ακούς; Ο χαμός εδώ....
ΒΛΑΣΤΟΣ: Βρωμού τα δύο, .... (ακατάληπτο) τα δύο τα μικρά σου λέω ρε Βρωμού...
ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Ρε Βρωμού δεν μπορείς να καταλάβεις τι έχει γίνει εδώ, κατάλαβες;
ΒΛΑΣΤΟΣ: Βρωμού, άκου με λίγο, Βρωμού, άμα κατεβεί ο συγκεκριμένος άνθρωπος, τι σε νοιάζει εσένανε; Αστο .... (ακατάληπτο)
ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Ναι, αλλά άκου να σου πω κάτι ρε Βρωμού, για να καταλάβεις, γιατί εσύ μπερδεύεσαι. Η μετακίνηση από εδώ μέχρι εκεί που είναι του ανθρώπου είναι το πρόβλημα, το κατάλαβες; Δηλαδή μέχρι εκεί που θα τα πάρει ο άνθρωπος είναι πρόβλημα, κατάλαβες πώς το λέω;
ΒΛΑΣΤΟΣ: Η μετακίνηση του φίλου, του φίλου που...
ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Δεν είναι να κατέβει αυτός στο Ηράκλειο, το κατάλαβες; Από εδώ για να πάει πέρα, κατάλαβες; Είναι πρόβλημα....
ΒΛΑΣΤΟΣ: Θα τα κατεβάσω εγώ χαμηλά ρε Βρωμού....
ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Ναι ρε Βρωμού θα πάθει ζημιά, ρε Βρωμού γιατί ξέρεις τι γίνεται; Ακου να σου πω τι γίνεται, έχουνε κατεβάσει, ακούς; Για να πας εκεί, πρέπει να πας .... (ακατάληπτο) έχουνε κατεβάσει τώρα 67 άτομα, ακούς; Και είναι κάθε μέρα από το πρωί απ τις 8 η ώρα, ακούς; Μέχρι, άκου, 24ώρου βάρδιες, κατάλαβες; Και είναι 3 τέτοια και πάνε πάνω κάτω, πάνω κάτω και κλείνουνε τους δρόμους, κατάλαβες;
ΒΛΑΣΤΟΣ: Επειδής το ‘χω τάξει ρε Βρωμού, άκου τι έχει γίνει, τους έχω τάξει κάποια πράγματα, κατάλαβες τι γίνεται; Βρωμου, Βρωμού...
ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Ναι ρε Βρωμού, αλλά προκειμένου, άκου, προκειμένου να πάθει ζημιά, καλύτερα να περιμένει μέχρι στις 6, 7, κατάλαβες; 5, 6, 7....
ΒΛΑΣΤΟΣ: Βρωμού, αυτό σου εξηγώ, άμα τυχόν αργήσει παραπάνω Βρωμού, .... (ακατάληπτο) μη πιαστώ μαλάκας, ακούς; Νομίζει ότι το δουλεύω, κατάλαβες τι γίνεται;
ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Ρε Βρωμού, το δουλεύεις, είναι θετικό, άκου, έχεις δει τόσα και τόσα .... (ακατάληπτο) μην μπερδεύεσαι...
ΒΛΑΣΤΟΣ: Αλλο σου λέω αν τυχόν, άκου ρε Βρωμού, αν τυχόν είναι .... (ακατάληπτο) και δεν μπορεί αυτά που είπες, ακούς;
ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ: Ναι.
--
[Ρωσία, Μόσχα: Mordor Disco!]
Υ.Γ. Λατρεύω τις υποκλοπές. Όταν ήμουν μικρός και είχαν δει το φως της δημοσιότητας αυτές του Τόμπρα, αλλά και αργότερα αυτές που λέγαν ότι έκανε ο Μητσοτάκης (απ’ το υπόγειο του σπιτιού του στην Αραβαντινού!) με Γρυλάκη και Μαυρίκη είχα βρει το όλο θέμα κάπως cool και ήθελα να κάνω κι εγώ τις δικές μου. Και τις έκανα.
Στο κλειδωμένο προεφηβικό δωμάτιό μου: Είχα κολλήσει με σελοτέιπ το μικρόφωνο πάνω στο ακουστικό του τηλεφώνου, είχα βάλει το βύσμα του πάνω σ’ ένα κασετόφωνο, είχα συνδέσει ακουστικά στο κασετόφωνο (ώστε να ακούω τι μου έλεγαν) και ηχογραφούσα απ’ τον χώρο μου σχεδόν όλες τις συνομιλίες που έκανα. Αυτό για καναδυό χρόνια. Έπαιρνα συνήθως άδεια απ’ τους συνομιλητές μου, που εκείνη την περίοδο ήταν κυρίως η μαμά μου, ο κολλητός μου και η αδερφή μου. [Επίσης έγραφα όσες τηλεφωνικές φάρσες κάναμε.]
Έγραψα, έγραψα, αλλά ποτέ δεν άκουσα. Υπάρχουν κασέτες αρκετές, γεμάτες με την καθημερινότητα και την επικοινωνία εκείνης της περιόδου (αρχές ‘90ς) που κάποτε θα ακούσω και θα γελάω, θα συγκινούμαι αλλά και θα καταντρέπομαι με τις βλακείες που πιθανότατα έλεγα κτλ.
Θα ξαναζώ εκείνη τη μισοξεχασμένη μου εποχή, θα μπαίνω μέσα σε μία (ή πολλές) μακρινές ζωές, θα φαντάζομαι τις εικόνες, θα συμπληρώνω με τη φαντασία μου τα κενά. Κυρίως όμως θα σκέφτομαι ότι, ναι, κάποτε υπήρξα πολυμήχανος και εκνευριστικά αποτελεσματικός.
1) Πριν χρόνια είχα δει πως υπάρχει ένα μπλογκ κάποιου νεαρού Αμερικανού παρόμοιο με το enteka. Λεγόταν Eleven(τώρα λέγεται TheGood, TheBad, andTheUnknown) και είχε λίστες με πράγματα που του αρέσουν. Εντεκάδες. Κάποιος μου είχε στείλει το λινκ και με είχε ρωτήσει αν έκλεψα το concept απ’ αυτό το μπλογκ. Δεν το είχα κλέψει, τα μεγάλα μυαλά συναντήθηκαν κλπ.
Τις προάλλες ξανάπεσα πάνω του κι άρχισα να το διαβάζω απ’ την αρχή. Και η φοβερή σύμπτωση είναι πως πέρα απ’ το παρόμοιο concept, το δικό του μπλογκ και το δικό μου ξεκίνησαν την ίδια περίοδο. Στις 3 Μαΐου 2006 το δικό μου και δύο μέρες αργότερα, στις 5 Μαΐου 2006 το δικό του!
Προσπάθησα να μας φανταστώ: Αρχές Μάη 2006, χαρούμενοι -σχεδόν ενθουσιασμένοι- που βρήκαμε ένα ωραίο θέμα για μπλογκ, εγώ στην Ελλάδα, αυτός στην Αμερική, να κατοχυρώνουμε το όνομα στο blogspot (εγώ ‘έντεκα’ αυτός ‘eleven’) και να ξεκινάμε την ίδια περίπου στιγμή, σε παράλληλα σχεδόν σύμπαντα, το ιστολογικό μας ταξίδι. Που και για τους δύο συνεχίζεται ακόμα και σήμερα…
2)Διαβάζοντας μια είδηση για τις συναυλίες τους στην Αγγλία, μου γεννήθηκε η εξής απορία/επιθυμία: Γίνεται να ξαναέρθουν οι Kraftwerk στην Ελλάδα;
[στο youtubeολόκληρο το dvd απ’ την περιοδεία minimum-maximum: α’ και β’ μέρος].
3) Όπως διάβασα στο bbc, η πιο ηλίθια εκπομπή του κόσμου αρχίζει στην Τουρκία:
A Turkish game show is challenging atheists to reassess their views and win "the biggest prize ever".
Penitents Compete will bring together an Islamic imam, a Jewish rabbi, a Buddhist monk and a Greek Orthodox priest seeking to convert the atheists.
Each episode of Penitents Compete will pitch 10 atheists - carefully vetted by a team of theologians to ensure their non-belief - against the four faith leaders.
The imam, rabbi, monk and priest will then seek to persuade the atheists of the merits and truth of their faith.
Adverts for the show promise: "We give you the biggest prize ever; we represent the belief in God. Believe, repent, God will forgive you."
The prize for any converted contestants is an expenses-paid pilgrimage to a holy site of their chosen faith. But the producers say the show will also help contestants "find serenity" and raise awareness of the faiths.
(ναι, χρειάζονταν λίγη διαφήμιση οι καημένες οι θρησκείες - μας έχουν κατακλύσει οι άθεοι με τις τρελές τους ιδέες που τις επέβαλλαν σ’ όλο τον πλανήτη και τους αθεϊστικούς πολέμους που ξεκινούν κάθε δυο και λίγο, άσε που μας παίρνουν και τις δουλειές...)
4) Είμαι ο τελευταίος που θα διαμαρτυρηθεί για τα μέτρα για το κάπνισμα. Ούτε μας φέρονται σαν πολίτες β' κατηγορίας εμάς τους καπνιστές ούτε τίποτα. Εκνευρίζομαι όταν βλέπω καπνιστές στην τηλεόραση να μιλούν για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ναι, είναι ανθρώπινο δικαίωμα το να καπνίζεις, αλλά το να το καπνίζεις σε κλειστό χώρο (που δεν είναι και δικός σου) γιατί;
Κανένας δεν πρέπει να αναπνέει / εισπνέει τους βλαβερούς καπνούς του άλλου. Σωστά;
Τότε γιατί δεν ξεκινάει η κυβέρνηση κι έναν νέο πόλεμο ενάντια στα εργοστάσια; Όταν πήγα στην Πτολεμαΐδα και την Κοζάνη όλοι μου είπαν πως τα εργοστάσια «υποχρεώθηκαν» να έχουν κάποια φίλτρα, τα βράδια όμως τα βγάζουν στα κρυφά, χωρίς να τους ενοχλεί κανείς. Γιατί δεν ξεκινά νέος πόλεμος ενάντια στα ρυπογόνα αυτοκίνητα; Γιατί δεν αλλάζει ο τρόπος κατασκευής δημοσίων έργων; Φονικά σωματίδια στη Θεσσαλονίκη, γράφει το blog του μετρό, «Πνίγεται η Θεσσαλονίκη: Τα αιωρούμενα σωματίδια, το όζον και το βενζόλιο στραγγαλίζουν την πόλη, όπως προκύπτει από έρευνα», γράφει η Ελευθεροτυπία.
Είναι γνωστό ότι η Θεσσαλονίκη είναι η Νούμερο Ένα πόλη σε θανατηφόρα αιωρούμενα σωματίδια ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ! [Στο Νο2 νομίζω είναι ο Βόλος, μέσα στο Τοπ 10 η Αθήνα.] Απ’ το παράθυρό του σπιτιού μου (που είναι σε καλούτσικη περιοχή, σχεδόν εξοχικό προάστιο δίπλα στη θάλασσα) μπαίνουν κάθε τόσο καπνοί και μυρωδιά βενζίνης, ενώ στο κέντρο της πόλης (που και δουλεύω) προχωράς και οι εξατμίσεις κάνουν την ατμόσφαιρα αποπνικτική και τρομακτικά βλαβερή.
Όλα αυτά τα εισπνέουμε, θέλοντας και μη. Ευτυχώς τώρα πια δεν θα εισπνέουμε το τσιγάρο που μπορεί να άναβε ένας υπάλληλος μέσα στην τράπεζα, αλλά με τα υπόλοιπα, (που είναι ίσως και σημαντικότερα ίσως και όχι) τι θα γίνει; Θα είμαστε υποχρεωμένοι να τα εισπνέουμε μέχρι να πεθάνουμε;
Ελπίζω η υποκρισία να μη συνεχιστεί - και να υπάρξουν κι άλλα σωστά μέτρα, τώρα.
5) BITS & PIECES #1
Το θρυλικό ποπ περιοδικό SmashHits που έκλεισε για πάντα πριν τέσσερα χρόνια επιστρέφει για ένα και μόνο ειδικό τεύχος, (το παραπάνω) που κυκλοφορεί αύριο Τρίτη στην Αγγλία.
/// «Κύριε πρόεδρε» [είπε ο πρωθυπουργός Γ. Ράλλης το 1981 στον πρόεδρο της αντιπολίτευσης Α. Παπανδρέου] «καθώς θα διαβάσατε τις εφημερίδες, αντιλαμβάνεσθε προφανώς ότι αμφότεροι έχουμε δύο επιλογές: είτε να συναντηθούμε και να αυτοεξευτελισθούμε είτε να αναβάλουμε τη συνάντησή μας και να τους εξευτελίσουμε…» /// Είχα βάλει ένα τέλειο βιντεάκι/διαφήμιση για τη σωματική τιμωρία των παιδιών. Μαθαίνω πως είχε γίνει και μια σχετική έρευνα από παιδιά γυμνασίου. Τα αποτελέσματά της είχαν παρουσιαστεί σε ειδική εκδήλωση – είναι μια εξαιρετική δουλειά. Περισσότερα για την έρευνα και την εκδήλωση εδώ. /// How Pop Music Works In 2009 /// Η «Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων», σκηνοθετημένη από την Maya Deren σε music score Erik Satie με φωνητικά της Keren Ann… κάπως έτσι ακούγονται οι Ödland… (εδώ) /// Ψηφίστε για το νέο λογότυπο της Ολυμπιακής Αεροπορίας εδώ (δεν ενθουσιάστηκα, αν έπρεπε να διαλέξω θα έλεγα το τρίτο). /// Και πάλι χαίρετε! (Λέει η Αρλέτα.) /// Σα να ήταν ελαφρώς πιωμένος ο Θόδωρος Πάγκαλος όταν έγραψε το καταπληκτικό "Σωφρονίζοντας τους χοντρούς". /// Ο Ρον απ’ τις ταινίες του Χάρι Πότερ αναρρώνει από τη γρίπη των χοίρων /// Διώξεις για τη "μαύρη τρύπα" στα ταμεία του Δήμου Θεσσαλονίκης /// Αποποινικοποιήθηκε η ομοφυλοφιλία στην Ινδία /// Τω παραπλανηθέντι εισαγγελεί « Αχιλλέας Χεκίμογλου /// την τελευταία τους εκπομπή έκαναν στην αγγλική tv ο richard και η judy (να ένα υπερβολικά αστείο tribute) ///
---
6) Θα έπρεπε να γίνει μουσείο με τα πρωτοσέλιδα της Αυριανής. Εννοείται ότι θα ήταν κρεμασμένα στους τοίχους του ως παραδείγματα προς αποφυγή, αλλά παρ' όλα αυτά η έκθεση θα ήταν συναρπαστική. Η δημοσιογραφία στα χειρότερά της, η παράνοια στα καλύτερά της. Απ' τα παρεμβατικά πρωτοσέλιδα σε πρώτο πρόσωπο των αρχών των '80ς μέχρι αυτά τα θρυλικά ψεύτικα στα τέλη των '80ς για το κότερο του Φλωράκη, το κουσούρι του Χατζιδάκι, την γκόμενα (Κατερίνα) του Μητσοτάκη και την φωτογραφία του με τους Ναζί.
Μετά η έκθεση θα έκανε μια στάση στα '90ς, τότε που (κάνοντας στροφή 180 μοιρών) η Αυριανή χτυπούσε τον Αντρέα με τις γυμνές φωτογραφίες της Λιάνη [η απόλυτη κατάντια, οι περισσότερες φτηνά φωτομοντάζ, όπως αυτή με το μακρύ χέρι, ή άλλες με ζώα], την ηρωοποίηση του Σημίτη και την μετέπειτα αντιμετώπισή του ως εγκληματία, τα αποκλειστικά που δεν επαληθεύτηκαν. Και θα κατέληγε στο σήμερα που η εφημερίδα είναι όπου φυσάει ο άνεμος, με μικρή κυκλοφορία αλλά αρκετή επιρροή, με απρόβλεπτα πρωτοσέλιδα που υποστηρίζουν όσους οι άλλοι βρίζουν και βρίζουν όσους όλοι υποστηρίζουν.
Αν η Αυριανή ήταν μια fictional εφημερίδα, η έκθεση που προτείνω θα μπορούσε να φιλοξενηθεί και σε κανονική γκαλερί, ή σε εννοιολογικό μουσείο σύγχρονης τέχνης.
Μιας όμως και, περιέργως, είναι κανονική εφημερίδα που εννοεί (;) αυτά που γράφει, προτείνω η ΕΣΗΕΑ να διοργανώσει την έκθεση στο Μουσείο Δημοσιογραφίας (που θα πρέπει να δημιουργηθεί γι' αυτόν ειδικά το λόγο). Θα με γλίτωνε από μεγάλο κόπο, γιατί πραγματικά είμαι στα όρια να αρχίσω να μαζεύω και να παρουσιάζω όλα αυτά τα εξώφυλλα μόνος μου...
Ένα εξώφυλλο-παρωδία απ’ το Αντί (και τη συλλογή του μακμάνους), που άνετα θα μπορούσε όμως να είναι και αληθινό. Εδώ άλλο ένα, αλλά κι άλλες παρωδίες από ένα Αντί του 1985!
7) Επειδή αναφέρεται και ο «Έλληνας Μάικλ Τζάκσον» βάζω ολόκληρο το απόσπασμα απ’ το PopBitch σχετικά με την πατέντα που είχε κατοχυρώσει ο Τζάκσον, τα παπούτσια που του επέτρεπαν να γέρνει προς τα μπροστά (απομυθοποιείται μέρα με τη μέρα ο παιδικός θαυματοποιός).
>> Patently Wacko <<
The maddest of all professors
Of all the things that we have found out in light
of Michael Jackson's death, the most surprising
we heard was that Wacko was an inventor.
Michael Jackson held a patent with the US Patents and Trademark Office - No. 5,255,452.
It was for special shoes that allowed him and his
dancers to recreate the Smooth Criminal anti-
gravity lean live on stage.
8) Και στην Ελλάδα, για κάποιον περίεργο λόγο, πολύς κόσμος αντί για Loser γράφει Loosers. Από τη Μαργαρίτα Καραπάνου μέχρι σπουδαίους αγγλομαθείς δημοσιογράφους.
Το έψαξα στο ελληνικό google. Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες σελίδες που γράφουν τη λέξη λάθος, [looser] και άλλες τόσες χιλιάδες που γράφουν τον πληθυντικό της λάθος [loosers].
Ανακάλυψα όμως κι ένα σάιτ με βαρυσήμαντη αποστολή.
«Some web pages set out to save the world.
This one has a far more modest purpose:
to save the world from loosers.»
Διάβασα Καθημερινή. / Έγραψα πολύ και ερευνώντας για την Μόσχα -πάει εκεί η ηρωϊδα- ανακάλυψα ξεκαρδιστικό ρωσικό site (άλλη φορά). / Είδαμε στο Mad τα βραβεία, όπως πάντα ενδιαφέροντα. / Περίμενα να δω το live της Μαντόνα online στο ustream, αλλά έβγαλε τεχνικό πρόβλημα. [Ας βγει το dvd για να δω επιτέλους πώς ήταν η συναυλία της Αθήνας, όλο ψηλοί ήταν μπροστά μου.] / Μεγάλο κόλλημα με το Emily’sTasteofFame (και άλλα). / Είδαμε στην Εποχή των Εικόνων της ΕΤ1 τους επιμελητές της αθηναϊκής μπιενάλε (Ζενάκος, Αργυροπούλου, Μαρίνος) αλλά και τον KenethAnger! / Πέρασα τέσσερις ώρες διαβάζοντας ποστ με 200 σχόλια επειδή τσακώνονταν μπλόγκερς μεταξύ τους. Κόλλησα, άσχημα. Μετά ήθελα τις τέσσερις ώρες μου πίσω, αλλά ήταν αργά. / Για μπάνιο στη Waterland!
10) BITS & PIECES #2
Πάνω τα (πρώτα ) 36 εξώφυλλα του SOUL που είναι τώρα κρεμασμένα στους τοίχους του καφέ-μπαρ De Facto. [περιέργως: 2 στα 36 είναι μαντόνα]/// Ο Νίκος Μαστοράκης είναι ακριβή πόρνη (για την τηλεόραση) /// Κυκλοφόρησε το τρέιλερ του «September Issue» (προβλέπεται καλύτερο απ’ όλα τα ριάλιτι μόδας μαζί. Επίσης, μιας και είμαι εθισμένος σ’ όλα τα ριάλιτι μόδας -παρ’ όλο που πρακτικά αδιαφορώ γι’ αυτήν κι όποιος ξέρει πώς ντύνομαι γνωρίζει-, τώρα που ο Αντ1 παίζει το ProjectRunway τα απογεύματα, μήπως να σκεφτούν να το κάνουν και αλά Ελληνικά; [Και το NextTopModel και το MakeMeaSupermodel]. /// Όταν Ο Χίτλερ Έμαθε Για Το Χαμό Του Μάικλ Τζάκσον /// “Ο Γκέμπελς είχε πει ότι όσο πιο τερατώδες είναι ένα ψέμα τόσο πιο εύκολα γίνεται πιστευτό. Το ίδιο συμβαίνει και με τις νομοθεσίες. Όσο πιο παράλογες είναι τόσο πιο εύκολα περνούν. [Τώρα όμως] είναι, ίσως, η πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους που η παρανομία νομιμοποιείται πριν καν γίνει.” /// Οι Κβαντοέλληνες /// "MorrisseyperformsClassicSMITHStuneforthefirsttime!" (είναι You Just Haven't Earned it Yet Baby) /// Μόνο ο Θεός μπορεί να κρίνει τον κ.Σανιδά [!!!] /// To σαββατιάτικο Review του Ελεύθερου Τύπου ήταν όντως ωραίο. /// Υπέροχο τραγούδι απ' τα παλιά (αν το 1996 είναι "τα παλιά"): Dubstar - Not so Manic Now. /// Περί της καταγωγής των Ελλήνων. Από τον Νίκο Δήμου. /// Futurism στην Tate Modern (γράφει η Ρίτσα Μασούρα!) /// Η Celine Dion είναι η ασχημότερη Madonna και ο ομορφότερος Michael Jackson. /// Δίδυμες βίδρες που μόλις γεννήθηκαν!
11)Από τις εκδόσεις ΤΟΠΟΣ κυκλοφορεί ένα νέο βιβλίο που σίγουρα είναι πολύ ενδιαφέρον. Και λέω σίγουρα γιατί γνωρίζω τη δουλειά των συγγραφέων του (αν και δεν τους ξέρω προσωπικά). Ο Γιάννης Παλαβός και ο Σωτήρης Μπαμπατζιμόπουλος μόλις κυκλοφόρησαν το κοινό τους βιβλίο «Σαν Άνγκρε - Τα δάκρυα της Φον Μπράουν», απ’ τις εξαιρετικές εκδόσεις Τόπος. [Περισσότερα για το βιβλίο εδώ]
Αλλού το πάω όμως. Κοιτώντας τα βιογραφικά τους [Παλαβός // Μπαμπατζιμόπουλος] είδα πως και οι δύο γεννήθηκαν το 1980 πράγμα εντυπωσιακό από μόνο του. Επίσης πρόσεξα πως ο πρώτος γεννήθηκε στο Βελβεντό.
Η τελευταία φορά που άκουσα κάτι για το Βελβεντό μου έχει μείνει. Ήταν σ’ ένα χριστουγεννιάτικο πάρτι του γραφείου που δουλεύω. Είχε έρθει κι ένας νέος συνεργάτης που δούλευε στα γραφεία της Φλώρινας. Ήταν ένας μεγαλούτσικος σε ηλικία άντρας, με τραχιά άσπρα μούσια, κάπως Άϊ Βασίλης. Η προφορά του πρόδιδε άνθρωπο από χωριό, κάποιος μου είχε πει πως ήταν ένας απλός, αλλά δραστήριος χωρικός. Δεν ανήκε καθόλου στο targetgroup που είχα στο μυαλό μου για τους αναγνώστες της Lifo. Με ρώτησε αν ήμουν ο ίδιος που έγραφα εκείνη την περίοδο εκεί. Ήμουν. Πού την έβρισκε και τη διάβαζε όμως αυτός; Στο χωριό του; [nopunintented].
«Ζητάω και μου την στέλνουν φίλοι», είπε. «Κι όποτε έρχομαι στη Θεσσαλονίκη την παίρνω. Άσε, έχω μεγάλο κόλλημα με τον Τσαγκαρουσιάνο, απ’ τις αρχές της δεκαετίας του ’80. Είναι ποιητής ο άνθρωπος, ο ρομαντικός κυνισμός του, η συγκινητική αγριάδα του, μπλα μπλα μπλα».
Χάριν συντομίας ας τα πω εγώ: κρατούσε ένα αρχείο με τα πρώτα κείμενα του Σ.Τ. από ένα σωρό περιοδικά κι εφημερίδες, δε τα θυμάμαι, μπορεί να ήταν Νέα Οικολογία; Αυγή; Μετά τον διάβαζε στο Τέταρτο του Χατζιδάκι, στην Ελευθεροτυπία, 01, τα πιο μετά, πάντα κρατούσε αρχείο, μέχρι και σήμερα.
Μου φάνηκε εξωφρενικά ενδιαφέρουσα η περίπτωση του: να ένας άνθρωπος που εκ πρώτης (απαράδεκτα επιφανειακής) όψεως έμοιαζε συντηρητικός «επαρχιώτης», καμία σχέση με ‘εμάς’ που ζούμε στην κόψη της τεχνολογίας, του mainstreamτου underground κλπ κλπ. Υπέθετα ότι όσοι είχαν πολιτιστικά ενδιαφέροντα ή την ανάγκη για πνευματική καλλιέργεια έφευγαν απ’ τα χωριά τους και έρχονταν στις μεγάλες πόλεις. Η έκπληξή μου ήταν μεγάλη – και ευχάριστη. Δεν τελείωσε όμως εκεί.
«Ανέφερες το Τέταρτο του Χατζιδάκι», του είπα. «Πρέπει να ήταν τέλειο περιοδικό ε; Δεν έχω δει ούτε ένα τεύχος, είναι απίστευτα σπάνιο. Κάποιος γνωστός μου είχε δύο τεύχη και τα πούλησε στο ίντερνετ για 100 ευρώ!»
«Ήταν εξαιρετικό, και αρχειακά αν το δεις…» απάντησε αυτός. «Ώστε είναι τόσο σπάνιο; Ευτυχώς που είχα αγοράσει όλα τα τεύχη του.»
«Ναι!» του είπα ενώ ο εσωτερικός μου μονόλογος πήγαινε ως εξής: ‘πρέπει, πρέπει να μου τα δανείσει όλα τα τεύχη, πρέπει να τα διαβάσω, δεν μπορώ να χάσω την ευκαιρία, πρέπει να με εμπιστευτεί και να μου τα δανείσει όλα, θα τα βγάλω φωτοτυπίες και θα τα έχω για πάντα, και θα τα σκανάρω κλπ’. Σταμάτησα τον εσωτερικό μου μονόλογο και δήθεν αδιάφορα τον ρώτησα. «Τα έχεις στο σπίτι σου τα τεύχη του Τέταρτου;»
«Μπα…» απάντησε αυτός. «Δεν τα έχω πια…»
«ΤΙ?? Γιατί??»
«Τα χάρισα πριν χρόνια.»
«Πού; Πώς;» είπα, ενώ από μέσα μου σκεφτόμουν ότι αυτός ο άντρας ήταν τρελός.
«Τα έδεσα όλα μαζί, έφτιαξα έναν τόμο, και τα χάρισα στη Δημοτική Βιβλιοθήκη του χωριού μου.»
«???»
«… κι έτσι μπορούν όλοι οι συγχωριανοί μου να έχουν πρόσβαση αν το θελήσουν.»
Ο νέος σκοπός της ζωής μου ήταν να ταξιδέψω στο χωριό αυτού του ανθρώπου και να πάω στη Δημοτική Βιβλιοθήκη. «Και ποιο χωριό είναι λοιπόν αυτό…;» ρώτησα πάλι δήθεν αδιάφορα.
«Ο Βελβεντός».
«Και πού ακριβώς είναι; Πόσην ώρα απ’ τη Θεσνίκη;»
[Σύντομα ο Βελβεντός Κοζάνης είχε πάρει μυθικές διαστάσεις στο μυαλό μου. Αφηγήθηκα την παραπάνω ιστορία σε κόσμο και όλοι μου έλεγαν: «Μα καλά, δεν ξέρεις τον Βελβεντό; Έχει τεράστια πολιτιστική παράδοση, καμία σχέση με το χωριούδάκι και την επαρχία που φανταζόσουν. Πολιτιστικοί σύλλογοι, συγγραφείς, ποιητές, μουσικοί, καταπληκτική βιβλιοθήκη με αρχεία…» Έπρεπε να το είχα φανταστεί πως το μοναδικό χωριό της Ελλάδας που θα είχε στη βιβλιοθήκη του την ολοκληρωμένη συλλογή ενός απ’ τα πιο σπάνια και πολύτιμα σύγχρονα περιοδικά θα ήταν ο Βελβεντός.
Διαβάζοντας πως και ο (συν)συγγραφέας του «Σαν Άνγκρε - Τα δάκρυα της Φον Μπράουν» Γιάννης Παλαβός γεννήθηκε στο Βελβεντό Κοζάνης συνειδητοποίησα πως και πολύ το άργησα. Ο Βελβεντός είναι ελάχιστες ώρες μακριά απ’ τη Θεσνίκη. Το μόνο που μένει είναι να βρω τις μέρες και ώρες λειτουργίας της Βιβλιοθήκης…]
[Το πιο κουφό είναι πως την σελίδα την προλογίζει το παραπάνω gif - ούτε παραγγελία να το είχα κάνει!]
Posts
